Krabi
Blijf op de hoogte en volg Fred
29 Mei 2013 | Thailand, Krabi
Gisteren ben ik in Krabi aangekomen. Krabi ligt in het Zuiden van Thailand. Het is een van de mooiste eilanden, zo niet het mooiste eiland. Wat is het hier mooi. Ik heb een hotel bij Oa Nang Changwat. Een erg leuk hotel. Super rustig maar dat kan mogelijk zijn omdat hier nu geen toeristen seizoen is. Je zou er ook zo voorbij lopen denk ik want het nodigt niet uit om naar binnen te gaan. Maar de ontvangst was zeer vriendelijk. De kamer is echt Thaise stijl en super leuk. Ok, het is oud. Maar echt de moeite waard. De eerste dag hier ben ik wat gaan verkennen. Een geweldige boulevard kijkt uit op een heldere zee met grote rotsen die midden uit de zee ineens omhoog pieken. Met de tientallen bootjes kun je vele eilandjes bekijken wat ik vrijdag ga doen. De boulevard is vol met restaurants, winkels, straatverkopers, reisbureaus en... ja hoor, het puilt hier uit van de massagesalons. Bijna om de tien meter is er wel een salon of staat er een dame of een ladyboy je de tent in te lokken om je spieren eens goed uit elkaar te rekken. Voor degene onder ons die echt nooit van een ladyboy gehoord hebben.... kort en simpel, een vrouw met een pielewie of een man met borsten, is maar hoe je het wilt uitleggen. In ieder geval, geen verschil te zien in de meeste gevallen. Als je hier als vrijgezel naar toekomt en je wilt scoren.....vraag ff naar het paspoort. Je zou je zomaar het apenzuur kunnen schrikken als je 's morgens iets in je handen hebt wat niet van jezelf is. Dat is lullig, letterlijk, hihi.
Enfin. 's Avonds gaat het hier los. Overal muziek waar je gaat en staat. Super gezellig al ben ik zelf niet wezen stappen. Ik was dood en dood moe en had dagen niet geslapen. Dus lag vroeg in bed onder de strelende frisse wind van de airco waar je echt niet zonder kunt.
Vandaag heb ik een motor gehuurd voor een bedrag van 5 euro. Nou ja, een scootertje met een 125 cc motor. Ik ben van hieruit gereden naar de Tiger Cave Tempel zo'n 30 km rijden. Ooit is er een boeddhistische monnik gaan bidden onder in een grot. Terwijl hij reciteerde merkte hij dat er veel tijgers rondliepen. Zo is de naam ontstaan. Onder is de huidige grot is dan ook een kleine tempel. Fantastisch... Bovenop de berg is een heilige plaats gebouwd met een enorme Boeddha die over heel Krabi neerkijkt. Je kunt die plek bereiken door een trap op te klauteren van 1237 treden. En met klauteren bedoel ik eigenlijk bergbeklimmen. Beste mensen, een van de eerste keren dat ik hardop zei dat ik trots was op mezelf. De trappen gaan namelijk recht omhoog, Ik schat 45 tot 60 graden. Echt. En dan die treden... sommige wel 30 cm hoog. En dan is er een of andere Thaise dorpsgek geweest die de trappen om de zoveel treden had genummerd. Erg handig als je wilt weten over hoeveel treden je dood bent. In het begin was het leuk... de kleine apen, eigenlijk zakkenrollers want eentje hing aan mijn broek en probeerde mijn fles drank uit mijn broek te rukken, springen en dansen om je heen. En dacht je werkelijk of zo'n apekop schuift als hij languit over een treede met zijn maatje ligt te spelen. Ben je gek. Nou, op een gegeven moment geen aap meer te zien maar een uitzicht vertel ik je.... Door dit alles had ik niet gelet op de telling van de treden. Op een moment dat ik buiten adem was, zag ik het eerste nummer, dat was ergens rond de 350. Dat was schrikken want ik was kapot. Het is echt klimmen. Maar ik ging door waarbij je van elke passant die naar beneden kwam een vriendelijk aanmoediging kreeg. Het viel mij op dat iedereen moeilijk naar beneden liep. En dat bemerkte ik bij trede 500. Ik kreeg mijn hijgen en puffen niet meer de baas en het werd een strijd. Opgeven.... aan mijn hoela. Maar bij trede 1100 twijfelde ik. Ik hoefde er nogmaar 137 maar ik was echt dood. Ik was een mummie, echt waar. Maar ik moedigde mezelf aan en het lukte.... de top bereikt. De zwaarste beproeving ooit in mijn 46 jaar. En nee hoor, het lag niet aan mijn dikke pens en conditie gebrek (ok een beetje dan) want zelfs de jonge knullen kwamen blank boven terwijl ze echt Thai waren hoor.
Bovenop was het mooiste wat ik ooit in mijn leven had gezien. 360 graden liep je om een reus van een Boeddha met daarom heen de nodige kleine beelden. Een uitzicht... niet uit te leggen. Wat onvoorstelbaar mooi. In Nepal ben ik ook op een vergelijkbare berg geweest maar dit sloeg alles.
Na genoten te hebben ging ik naar beneden. Makkelijker...ja. Maar met verzuurde en trillende benen met een conditie van een bejaarde slak, telde elke trede voor twee. Een prachtig avontuur maar ik ben nog nooit zo moe geweest in mijn leven. Dus, yep, ik ben trots dat ik heb doorgezet.
Ik stapte op mijn motor en ging terug naar mijn hotel. En net als de heenweg reed ik door de stad Krabi, grote en kleine wegen waarbij het landschap werd afgewisseld met vlakke landschappen, rivieren, stranden en hoge uit het niets komende rotsen cq bergen. Een rit om nooit te vergeten.
En morgen....yes... ik ga twee duiken maken van 18 meter diep terwijl ik met de boot uren vaar over een van de mooiste delen van de wereld....richting Phi Phi. Tijdens de duik zal ik mogelijk behoorlijk wat zien al is het zicht nu beperkt tot een drie - vier meter ivm de moesson. Maar ze beloofden me op zijn minst enorme roggen. Ik zal met spanning afwachten. En in het volgende verslag alles over deze te verwachten prachtige dag.
Met rode armen, een rood hoofd, muggenbeten, pijn aan de benen en aan mijn kont (voor de rest gaat het goed hoor) zeg ik....geniet van de dag mensen, denk aan jezelf maar ook aan mij, hihi
Sawatdee ghrab
-
29 Mei 2013 - 21:54
Ellen:
Wat klinkt het allemaal weer prachtig. En knap van je hoor, ben er trots op dat je zo hebt doorgezet. Is echt heel zwaar, kan me 'Peace Pagoda' nog goed herinneren haha.
Veel plezier met je duikavontuur. xxx -
30 Mei 2013 - 20:23
Annemie (collega Van Ellen):
Hallo Fred,
Ik wil even reageren op de eerste reisverhalen van jou.
Met veel interesse en plezier heb ik je eerste verhalen gelezen. ( een schrijver aan je verloren gegaan). De beschrijving van cultuur en natuur, doorspekt met de nodige humor, nodigt uit om het volgende verhaal te lezen, dus ik zou zeggen tussen alle belevenissen door, zoek een momentje om weer in de pen (tablet) te kruipen.
Ik wens je een onvergetelijke tijd: plezier, nuttige werkzaamheden, lekker eten, leuke ontmoetingen, mooie ervaringen,lekker weer en veel voldoening van je werkzaamheden toe.
Hartelijke groeten,
Annemie -
30 Mei 2013 - 20:30
Fred Wijnands:
Dank je wel Annemie, lief dat je reageert.
Ik doe mijn best met schrijven en vind het nog leuk ook. Hoop dat ik leuk kan blijven schrijven en inspiratie blijf houden. Hoop mijn toch wel serieuse doel dadelijk, af te kunnen wisselen met wat humor. Wees niet te streng op mijn taalfouten, hihi. -
07 Juni 2013 - 12:21
Karin:
Heerlijk om te lezen, vooral nu het zonnetje hier in volle glorie schijnt.Moet er niet aan denken om nu 1237 treden te moeten beklimmen, laat staan in de temperaturen waar jij verblijft(bleef).Ik ga ffe verder lezen :-) X Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley