Samen in Bangkok 3

Sawatdee ghrab, kaa

Het derde verslag over Bangkok. Ik hoop dat jullie de twee andere leuk vonden.
We waren gebleven bij de tocht met de boot. De boot was een heel authentiek Chinese boot. Geweldig om te zien. Super gezellig. De gastvrijheid en vriendelijkheid waren enorm. We kregen zelfs een fruitcocktail aangeboden voor het wachten, terwijl we zelf een half uur te vroeg waren. We vertrokken om zes uur met de boot om bij een andere steiger klanten op te halen. Wij waren het eerste stukje vanaf onze pier dus helemaal alleen op de boot. Super om foto’s te maken natuurlijk.
Het uitzicht vanuit de boot over de rivier van Bangkok was adembenemend. De skyline wisselde zich af van kleine wolkenkrabbers tot mooie laagbouw, kleine steigers van de boottaxi’s maar ook tot zeer oude bouwvallige houten huisjes. Een heel breed contrast dus. Maar een beeld op in ons geheugen om nooit te vergeten. Onderwijl was de boot gevuld met gasten en we vertrokken voor een twee uur durende rondvaart met diner en show. Het eten was prima en erg goed verzorgd. De show was super klein en eenvoudig maar de traditioneel geklede dames waren prachtig en de dansen waren erg leuk. Na twee uur genieten van een heerlijke boottocht liepen we terug naar het hotel. De drukte was er op dit tijdstip, negen uur, niet minder om. De kleine straattentjes met eten waren meestal overvol. Er was vlak bij ons hotel op een hoek een eettent die over de hele stoep en straat stond. Overladen vol, avond in avond uit. Maar het waren gerechten van vis en dus niet aan ons besteed. Na een drukke dag en moe van het lopen, gingen we naar bed.

De volgende dag stond weer barstens vol met een programma. We vertrokken na ons ontbijt naar de Golden Mountain, Wat Saket. Een tempel bovenop een heuvel. Het was ooit het hoogste punt van Bangkok voordat de kleine wolkenkrabbers kwamen. De wandeltocht naar boven was heel aangenaam door de lage traptreden. Het was makkelijk lopen. Boven kwamen we bij een pracht van een tempel. Binnen waren de beelden van Boeddha echter summier maar wel mooi. Er stond in het midden van de tempelzaal (zo noem ik het zelf maar even) een prachtig gouden soort troon waarin relieken lagen van Boeddha. We namen de kleine trap naar boven waarbij ik net op tijd de hoogte van het plafond bemerkte. Helemaal aangepast aan de kleine Thai volgens mij. We kwamen op het dak en wat we toen zagen mensen…… wauw. Een enorm goudkleurige stupa met daaromheen prachtige beelden. Maar wat eigenlijk nog mooier was…. Het uitzicht. Het was een pracht en praal want je keek geheel naar de Skyline van Bangkok. Ik heb er vele foto’s van gemaakt met de hoop dat ik een mooie panorama foto overhoud. We genoten en langzaam vertrokken we weer naar beneden om de tempels rondom de Wat Saket te bekijken.
Beneden kwamen we in een prachtige tempel die omringd was door een soort urnenmuur. De urnen waren dan wel Boeddhabeelden en onder de beelden werden de grotere botten van het tot as gebrachte skelet bewaard. De overige delen van het verbrandde lichaam verdween in de rivier. Zo vertelde ons de bewaker van het complex. Super interessant en gek eigenlijk dat je een “ begraafplaats” zo mooi kunt vinden. Het werd tijd voor ons volgende doel van die dag…. Wat Po.

We besloten om te lopen. Het waren wel ongeveer vier km maar ik had mijn navigatie bij me en die werkte perfect. Ons besluit te voet te gaan was niet voor niets…. We liepen door grote straten maar ook door super kleine oude straten met oude krotten van woningen. Het was meer een riool. Super smal, stank, troep, zooi enz enz. Maar ook zeer vriendelijk bewoners die je met een wai of een smile begroeten alsof ze nooit een falang gezien hadden. We kwamen per toeval zelfs in een straatje waarin nog met de hand de monnikskommen gemaakt werden. Dat blijkt bijna niet meer voor te komen. Ik maakte er geen foto’s van omdat ze allemaal gemaakt werden in de prive vertrekken van de bewoners. Ik had het kunnen vragen maar we wilden respect tonen. Op een gegeven moment kwamen we bij een bruggetje over een zijsprong van de rivier. Nou, zijsprong, gewoon een uit de kluiten gewassen riool was het. Ellen zag op een gegeven moment een aantal varanen rondzwemmen. Wat een joekels zeg. We liepen door en probeerden daarbij de straat over te steken. Een hele attractie en zonder te betalen ook. Voordat we bij Wat Po kwamen bezochten we nog een andere tempel die op ons pad lag. Ja, wat moet ik zeggen…. Weer super mooi maar ik ga niet elke tempel bespreken. Uiteindelijk na een lange vermoeide wandeling kwamen we bij Wat Pho. De grote belevenis van deze tempel is eigenlijk het grote liggende Boeddhabeeld van 15 meter hoog en 43 meter lang. Reusachtig. Door de drukte was het moeilijk een foto te maken maar dat lukte uiteindelijk wel. Op mijn facebook (onder mijn naam) staat een kort filmpje. We genoten twee uur van het tempelcomplex en vervolgden onze route richting Grand Palace dat naast Wat Po ligt. Grand Palace is een erg groot gebied met diverse prachtige overheidsgebouwen in de vorm van een soort tempel. Vroeger het paleis van de koninklijke familie. Daar aangekomen bleek de entree 500 baht te zijn. Dat was ons teveel van het goede, te weten dat we voor 20 tot 100 baht elders betaalden. Het was ons principe dat we niet zoveel gingen betalen omdat je dat geld puur en alleen voor de staat neertelt en niet zoals bij een tempel voor de ondersteuning van de tempel en vaak zelfs goede doelen. We besloten de dag later vanaf Wat Arun prachtige foto’s te maken van de Grand Palace.
We liepen door naar Khao San Road, de straat waar ik de eerste dagen heb verbleven in een hotel en waar mijn vriendin Alisa werkt en woont. We wilden haar en de straat een bezoekje brengen. Het weerzien tussen Alisa en mij was super leuk en ze was net als altijd super enthousiast. Ellen en ik namen haar mee voor een etentje wat ze weer geweldig vond. Niet alleen wij maar ook Alisa genoot met volle teugen van een lekker diner. De dag was alweer ten einde en mede door de regen, besloten we niet langer in Khao San Road te blijven maar terug te gaan naar het hotel.
In het hotel genoten we nog twee uur van een geweldig jazz trio en een overheerlijke cocktail voor drie euro per stuk. Met pijn aan voeten, benen, rug enz enz, maar met een hoofd vol geweldige indrukken en herinneringen, gingen we naar bed. Op naar het volgende doel…Wat Arun… De laatste dag van Bangkok. Dit en meer de volgende keer.

Het gaat jullie goed en namens Ellen en mij….
Liefs…Sawatdee ghrab, kaa.