Samen in Bangkok 4
Blijf op de hoogte en volg Fred
17 Juli 2013 | Thailand, Bangkok
Sawatdee ghrab, kaa
Alweer het vierde en laatste verslag over Bangkok.
Na een goede nachtrust en een goed ontbijt, vertrokken we met de taxiboot naar Wat Arun. Alleen de taxiboot is een attractie ansich. Zoals ik in een van mijn eerste verslagen omschreef... de heerlijk hard ronkende dieselmotor, de zwarte diesel dampen die je neus strelen en het spattende water als je wat te dicht bij de rand staat, vallen allen in het niet bij het zicht wat je hebt over Bangkok via de rivier. Geweldig om te zien. Vanaf het water zie je Wat Arun al liggen. Thailand heeft meer dan 31200 tempels waarbij deze een van de indrukwekkenste is. Omdat hij langs de rivier ligt en een enorm uitzicht biedt over geheel Bangkok. Wat Arun is een 79 meter hoge toren die te beklimmen is met trappen van zeker 60 graden steil en hoog. De treden zijn zeker 50 cm hoog. Een hele klim maar zeker de moeite waard. De gehele toren, lees tempel, is voorzien van mozaiek en porseleinen versieringen. Rondom de toren liggen een aantal kleine prachtige tempel en een mooi park. Jullie kunnen je voorstellen dat wij bovenin de toren genoten hebben en dat ik heel wat foto’s heb gemaakt. Ook van een puffende en hijgende klimmende Ellen, hihi, cool.
Na Wat Arun bekeken te hebben gingen we te voet terug naar de pier waar we de taxi namen naar Khao San Road, die we nog een keer wilden bekijken zonder regen. De tijd vulden we met winkelen. Heel leuk in Khao San Road. We zijn hier verliefd geworden op een houten drieluik van het gezicht van Boeddha. Een prachtig houtsnijwerk voor weinig geld. Alleen.... te zwaar voor in het koffer. Maar we gaan het mogelijk verschepen want we willen het heel graag aan onze muur in de woonkamer hebben. Voor rond de 15 euro krijgen we het per schip in Nederland, dat is geen geld maar duurt wel ongeveer 2 tot 3 maanden. Maar dan heb je wel wat. Voor de rest hebben we geen souveniers gekocht want alles is echt prullaria. Echt... goedkoop maar jusus, wat een prul. De nepheid straalt overal vanaf maar als je er van houdt, dan kun je je lol op met de vaak prachtige spulletjes. Een hoop bling bling ook en daar moet je van houden.
We sloten ons bezoek aan Khao San Road definitief af en vertrokken met de tuktuk naar Chinatown.
In het hotel genoten we onze laatste avond van een heerlijke cocktail, nou ja, ik geef het toe, het waren er twee.... en de muziek van het jazz trio zoals eerder beschreven.
Het waren bijzondere en fijne dagen in Bangkok maar de tijd was veel en veel te kort. Er is zoveel meer te zien maar we zijn erg tevreden. Moe en voldaan. Een prachtige, zo niet, de mooiste herinnering ooit die we hebben aan een vakantie. Al kun je het natuurlijk nooit met een ander land vergelijken want ook Nepal vorig jaar had zijn onvergetelijke herinneringen.
Tot zover ons verhaal over Bangkok. De volgende keer wat over Nong Khai, onze verblijfplaats.
Groetjes, blijf gezond,
Sawatdee ghrab, kaa
Alweer het vierde en laatste verslag over Bangkok.
Na een goede nachtrust en een goed ontbijt, vertrokken we met de taxiboot naar Wat Arun. Alleen de taxiboot is een attractie ansich. Zoals ik in een van mijn eerste verslagen omschreef... de heerlijk hard ronkende dieselmotor, de zwarte diesel dampen die je neus strelen en het spattende water als je wat te dicht bij de rand staat, vallen allen in het niet bij het zicht wat je hebt over Bangkok via de rivier. Geweldig om te zien. Vanaf het water zie je Wat Arun al liggen. Thailand heeft meer dan 31200 tempels waarbij deze een van de indrukwekkenste is. Omdat hij langs de rivier ligt en een enorm uitzicht biedt over geheel Bangkok. Wat Arun is een 79 meter hoge toren die te beklimmen is met trappen van zeker 60 graden steil en hoog. De treden zijn zeker 50 cm hoog. Een hele klim maar zeker de moeite waard. De gehele toren, lees tempel, is voorzien van mozaiek en porseleinen versieringen. Rondom de toren liggen een aantal kleine prachtige tempel en een mooi park. Jullie kunnen je voorstellen dat wij bovenin de toren genoten hebben en dat ik heel wat foto’s heb gemaakt. Ook van een puffende en hijgende klimmende Ellen, hihi, cool.
Na Wat Arun bekeken te hebben gingen we te voet terug naar de pier waar we de taxi namen naar Khao San Road, die we nog een keer wilden bekijken zonder regen. De tijd vulden we met winkelen. Heel leuk in Khao San Road. We zijn hier verliefd geworden op een houten drieluik van het gezicht van Boeddha. Een prachtig houtsnijwerk voor weinig geld. Alleen.... te zwaar voor in het koffer. Maar we gaan het mogelijk verschepen want we willen het heel graag aan onze muur in de woonkamer hebben. Voor rond de 15 euro krijgen we het per schip in Nederland, dat is geen geld maar duurt wel ongeveer 2 tot 3 maanden. Maar dan heb je wel wat. Voor de rest hebben we geen souveniers gekocht want alles is echt prullaria. Echt... goedkoop maar jusus, wat een prul. De nepheid straalt overal vanaf maar als je er van houdt, dan kun je je lol op met de vaak prachtige spulletjes. Een hoop bling bling ook en daar moet je van houden.
We sloten ons bezoek aan Khao San Road definitief af en vertrokken met de tuktuk naar Chinatown.
In het hotel genoten we onze laatste avond van een heerlijke cocktail, nou ja, ik geef het toe, het waren er twee.... en de muziek van het jazz trio zoals eerder beschreven.
Het waren bijzondere en fijne dagen in Bangkok maar de tijd was veel en veel te kort. Er is zoveel meer te zien maar we zijn erg tevreden. Moe en voldaan. Een prachtige, zo niet, de mooiste herinnering ooit die we hebben aan een vakantie. Al kun je het natuurlijk nooit met een ander land vergelijken want ook Nepal vorig jaar had zijn onvergetelijke herinneringen.
Tot zover ons verhaal over Bangkok. De volgende keer wat over Nong Khai, onze verblijfplaats.
Groetjes, blijf gezond,
Sawatdee ghrab, kaa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
