De reis

Sawatdee ghrab.

Hallo beste allemaal. Mijn eerste daadwerkelijke verslag vanuit Bangkok. Als eerste wil ik mij alvast excuseren voor de fouten in al mijn komende verslagen. Ik heb mijn laptop niet kunnen meenemen en moet het weer doen met mijn tablet. Een fijn ding maar fouten zie je snel over het hoofd. Of ik kan natuurlijk niet typen, dat kan ook. Ik zal enkele van mijn vriendenkring maar voor zijn met de opmerking.
Nou, over de reis valt niet veel te vertellen: Alles liep helemaal gesmeerd. De eertse trein had vertraging dus ik miste de tweede. De eertse vlucht naar Helsinki duurde twee uur en vijftien minuten. De tweede vlucht naar Bangkok duurde negen uur en veertig minuten. Al deze uren zat een wat minder nettere man (ok, gewoon een vieze vent), de hele tijd de groene smurrie in zijn neus terug naar binnen te snuiven waarna een enorme roggel volgde. Na dit ritueel kwam een zware natte hoest mijn kant uit waarbij ik mij vaker tegen drank en tabaksgeur moest weren door het kussen in de opening tussen zijn en mijn stoel te zetten. Naast mij zat een Russische vrouw. Negen uur kwam de sterke geur van haar parfum (nou ja zeg maar wc eend in dit geval) mijn kant uit. Als je al die tijd naast iemand zit dan probeer je ook een praatje te maken. Maar tijdens mijn eerste zin kreeg ik een dodelijke blik waarna ik gelijk maar zweeg. Ik zat aan de raamkant en zij moest haar stoel verlaten om mijn langs te laten. Haar uitdrukking als ze dit moest doen moet volgens mij erg pijn gedaan hebben aan haar gezicht. Ik besloot haar dan ook niet vaak te pijnigen en wachtte vaak met plassen totdat mijn gezicht pijn begon te doen van het knijpen. Na dikke negen uur, zware uren want ik heb niet geslapen en op die televisie waren geen leuke dingen te zien, was ik blij dat ik Bangkok zag, zo'n tien kilometer onder de vleugel van het vliegtuig. En al was er iets te zien op de tv dan hoorde ik boven het geluid uit van de oordopjes een enorm geronk en gesnurk. Ja, voor de slimme lezer, inderdaad, mijn vriend de achterbuurman.
Aangekomen en geland in Bangkok, liep ik in een enorm vliegveld naar de bagageterminal, voor mij nummer 17 van de, naar ik meen, meer dan 60. Hier moest ik eerste langs de douane die gelijk een foto van mij wilde hebben. Ik nam dus gelijk mijn mooiste pose aan en liet mijn vermoeide gelaat vastleggen door de vrouwelijke douanier die volgens mij drie kussens onder haar stoel had om boven het raampje uit te komen. Voorbij de douane nam ik mijn koffer en kon zo naar buiten lopen want bij de controlepost stond een hoop Thais geschrift met een grote pijl richting aankomsthal. Nou dat ging dus makkelijk. Ik liep, na kort zoeken, naar de trein. Ik kocht een kaartje van 45 baht en wilde het pootje passeren. Springt ineens de verkooer rechtop uit zijn stoel, springt een bewaker in de houding en bracht een groet uit en een aantal Thaise mensen stilstaan. Ik begon mij zeer vereerd te voelen en toen ik wilde zeggen dat dit niet nodig was zo te groeten voor mij, hoorde ik luid via de luidsprekers het Thais volkslied klinken. Teleurgesteld dat de groet van de mensen niet voor mij was, bleef ik ook uit respect maar stilstaan met aan de ene kant het kleingeld in mijn hand, in mijn rechterhand mijn treinkaart (een munt eigenlijk) en tussen mijn benen een groot en klein koffer. Na dit blijkbaar ochtend en avond ritueel liep ik naar de zeer moderne trein. Na een leuke rit van 20 minuten door de skyline van Bangkok stapte ik uit de trein. Na mijn eertse stap buiten (de trein was op het vliegveld ook overdekt) merkte ik pas dat ik sinds de aankomst genoten had van de airco overal. Miljaar wat een hite en wat een enorme hoeveelheid vochtigheid. Met een erg zwaar koffer liep ik vele tientalle trappen naar beneden om een taxi te zoeken. De eerste taxi die ik staande hield wilde mij niet helpen toen ik hem de foto van de landkaart liet zien met het adres van het hotel. De tweede taxi had hier geen probleem mee en bracht mij in een rit van 8 km naar mijn hotel. Nou ja rit, ik moest even wennen aan het kamikaze gedrag van alle verkeersdeelnemers. Deze rit van 20 minuten kostte mij 72 Baht, ongever 1.50 euro.
Gekomen in mijn hotel werd ik bijzonder vriendelijk ontvangen en ik ging in een erg leuke en echt Thaise hotelkamer (oudbollig maar netjes en leuk) genieten van een douche.
Tot zover mijn reis naar Bangkok. Over de eertse dag lezen jullie in het tweede verslag. Ik hoop dat jullie de moed niet verliezen mijn verslagen te lezen. Ik merk namelijk dat ik jiet uitgetypt raak dus als jullie het te lang vinden, laat het ff weten.

Sawatdee ghrab